Nú eru páskar liðnir og þetta árið koma ekki aftur fyrr en í apríl á næzta ári.
Eftir miklar vangaveltur og skoðanir á heimasíðu spámanna ríksins var sú ákvörðun, tekin, af okkur hjónaleysunum, að halda norður yfir heiðar vopnuð skíðum og vonast til að geta endað skíðatímabilið sómasamlega. Það tókst og rúmlega það.
Seint á miðvikudagskveldinu var búið að skella 6 pörum af skíðum af mismundi sort á toppinn á Polly og var fyrsta dagleiðin ekki í lengra lagi. Heiðursfólkið Eyþór og Bogga buðu okkur þak yfir höfuðið aðfararnótt sumardagsins fyrsta á ættaróðali Eyþór að Ánastöðum. Þangað var komið einhverntíma vel rúmlega miðnætti og sitið og spjallað ásamt því að njóta öl eitthvað frameftir nóttu.
Eftir að hafa risið úr rekkju að morgni sumardagsins fyrsta skírdags og notið morgunmatar ásamt Mullersæfingar voru þau hjú kvödd og haldið sem leið lá á skíðasvæði þeirra Sauðkræklinga (Sheepriverhook) í Tindastóll. Þar var varla kjaftur á svæðinu er við mættum. Það var bara rennt sér beint í lyftuna og upp síðan aftur í lyftuna. Náðum þarna fínum degi Litli Stebbalingurinn að vígja nýju fjallaskíðin sín og Krunkhildur æfði sig á Þelamerkursveiflunni. Eftir að skíðaiðkun dagsins lauk var farið að huga að sundi en ekki virtist sem Skagfirðingar vildu viðskipti okkar í sundlaugum sveitafélagsins og því bara komið á Þelamörk á leiðinni að húsaþyrpingunni við Eyrina. Eiginlega lauk bara þeim degi.
Þar sem flöskudagurinn langi er í lengri kantinum leyfði maður sér þann luxus að sofa aðeins frameftir þann daginn. Komið var upp í fjall um hádegisbil og ekki var nú mikið fyrir fólkinu að fara, nema þá helst Bangsa, þrátt fyrir sól og rok. En það verður samt að teljast kostur því frá svona 14:30 var fjallið bókstaflega tómt og því hægt að nýta daginn vel í Kerlingafjallafærinu. Eftir þennan skíðadag var skíðasvitanum skolað af í Hrafnagilslaug.
Laugardagurinn rann upp bjartur og næztum því fagur. Aðeins var meira upp í fjalli en deginum áður. Fljótlega hittum við á sjálfan Jökla-Jolla en þar var öll Jöklafjölskyldan í fjallinu með skíðakempuna Úlfar Jökull fremstan þar í flokki. Líkt og daginn áður snarfækkaði þegar leið á daginn og aldrei var neitt ógeðslega mikið af fólki, sem er mjög gott, svo dagurinn nýtist vel. Þegar við komum niður í lok dags og heilzuðum upp á Úlfar Jökull á Töfrateppinu. Klárlega töffari dagsins þar á ferðinni. Sjálfsögðu var svo kíkt í sund og varð Agureyrishlaug fyrir valinu.
Um kveldið bauð Sendiherra V.Í.N. og frú okkur í mat og er þeim hér með þakkað kærlega fyrir gott boð og óskað til hamingju með húsnæðisbreytingar.
Hann Kári blés hressilega á páskadag og því var lokið í Hlíðarfjalli þann dag. En það má ekkert láta sér leiðast svo boðið var í bíltúr yfir á Kljáströnd. Þar kom undirritaður á stað sem hann hafði ekki hugmynd um. Ekki var svo verra að maður sá og veit nú um ,,sundlaug" sem þarfnast nánari skoðunar og prufunar síðar meir.
Síðan meðan páskalærið var í ofninum var farinn einn hringur á gönguskíðum sem var afar hressandi og smá sárabót fyrir að vera ekki í gönguskíðaferð. Ekki gafst tími til sundferða fyrir páskalambið.
Annan í páskum var kominn tími að huga að heimferð. Þá þótti upplagt að koma við í Fjallabyggð og renna sér í Skarði ásamt því að rúlla í gegnum nýjustu jarðgöng Íslendinga. Það var sama sagan þar og i Hlíðarfjalli, varla sála á svæðinu og efra svæðið upp á sitt bezta með frábært færi en að sama skapi jafn lélegt við neðri lyfturnar. Held líka að veðrið hafi verið bezt þarna og þennan dag. Allavega náðum við góðum degi þarna sem og alla hina dagana. Svo um kaffileytið var kominn tími að hætta og reyna að koma sér til byggða ásamt því að hlusta á ,,Nei, hættu nú alveg".
Á baka leiðinni gerðum við aðra tilraun til að komast í sund á Sauðárkróki sem ekki tókst og sömu sögu má segja af sundlauginni á Hvammstanga. Það var svo skriðið í bæinn einhvern tíma á mánudagskveldinu eftir vel heppnaða skíðapáskaferð um þrjú skíðasvæði á norðurlandi.
Hafi einhver endst í gegnum þessa langloku og langi að skoða myndir, sem segja sjálfsagt alla þessa sögu og rúmlega það, má gjöra það hér
F.h skíðadeildarinar
P.s gaman væri að heyra fleiri ferðasögur frá þessum páskum hafi einhver frá slíku að segja
